Το παρακάτω κείμενο γράφεται με αφορμή την καταγγελία για ρατσιστικό λόγο στο 5ο Φεστιβάλ Σεξουαλικότητας.
Το Σάββατο 6/5 στο πλαίσιο του 5ου Φεστιβάλ σεξουαλικότητας διοργανώσαμε μια εκδήλωση με θέμα την πολυσυντροφικότητα και τις σχέσεις ανοιχτού τύπου. Επιλέξαμε να ξεκινήσουμε την εκδήλωση ακούγοντας ηχογραφημένες προσωπικές ιστορίες σχετικές με τη θεματική. Έπειτα ξεκίνησε κουβέντα της οποίας η δομή δεν ήταν αυστηρώς ορισμένη με σκοπό να δώσουμε τον χώρο στα άτομα να μιλήσουν κυρίως για δικά τους βιώματα και ζητήματα που τα απασχολούν περισσότερο πάνω στη θεματική. Υπήρξε μία τοποθέτηση ενός παρευρισκόμενου ατόμου, πως θα δυσκολευόταν να μιλήσει για ζητήματα πολυσυντροφικότητας σε άλλους ανθρώπους π.χ. στη γιαγιά του, γιατί δε θα τον καταλάβαινε. Στην τοποθέτηση αυτή απάντησε η Γ.Κ., η οποία έγραψε την καταγγελία, και αρκετές τοποθετήσεις αργότερα στο ίδιο αναφέρθηκε και η γυναίκα για την οποία γίνεται λόγος στο κείμενο της Γ.Κ. Και οι 2 γυναίκες υπερασπίστηκαν το ότι μια λογική του τύπου «οι γιαγιάδες δεν καταλαβαίνουν» είναι λάθος. Αντίθετα με την αφήγηση των γεγονότων στην καταγγελία, εμείς είδαμε μια σύγκλιση των απόψεων των δύο γυναικών (που είχανε μάλιστα κοντινή ηλικία) σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα.
Μας φαίνεται πιο δημιουργικό και παραγωγικό, αν ένα άτομο αισθανθεί να του φέρονται με κάποιου είδους ρατσιστική συμπεριφορά, πρωτίστως να επικοινωνεί με τα άτομα της διοργάνωσης, των οποίων η παρουσία ήταν εμφανής και εντός του αμφιθεάτρου, για να διερευνηθεί και επιλυθεί το όποιο ζήτημα άμεσα, και όχι να προβαίνει εκ των υστέρων σε καταγγελίες.
Ομάδα διοργάνωσης 5ου Φεστιβάλ Σεξουαλικότητας